Spektrometria w podczerwieni
Skuteczna i nieinwazyjna identyfikacja bursztynu bałtyckiego jest możliwa.
Spektrometria w podczerwieni jest najczęściej stosowaną spektroskopową metodą analizy bursztynu bałtyckiego (sukcynitu) i innych żywic naturalnych i sztucznych, stanowiąc często podstawe ich identyfikacji.
Stosowanie tej metody w badaniach żywic kopalnych rozpoczęto w latach 1963-1964 w trzech ośrodkach badawczych: w Niemczech, USA i Rosji. W Polsce za początek badań żywic w podczerwieni można uznać pracę T.Ratajczaka z 1968 roku, który wykorzystał tę metodę do badania kredowych żywic z rejonu Moraw.
W Polsce widma w podczerwieni uzyskiwane są dwoma metodami - transmisyjną i odbiciową. W Laboratorium Bursztynu działającym przy Amber Museum stosowana jest metoda odbiciowa w spektrometrze z przystawką ATR. Owa metoda w Polsce cieszy się coraz większą popularnością. Jest to szybka, skuteczna, a co najważniejsze bezinwazyjna metoda identyfikacji bursztynu bałtyckiego jako surowca oraz wyrobów z niego wykonanych.
Badanie bursztynu za pomocą spektrometru z przystawką odbiciową ATR polega na tym, że na płytce z kryształem diamentowym umieszcza się bursztyn, czy też wyrób z niego wykonany. Następnie za pomocą specjalnego docisku przytwierdza się badaną próbkę w taki sposób, aby wiązka promieniowania odbiła się od próbki i zarejestrowała sygnał. Poprzez badanie uzyskujemy widmo. Przedstawia ono szereg intensywnych pasm spektralnych, które służą do identyfikacji żywic naturalnych oraz sztucznych. Aby wynik badania był poprawny próbka musi posiadać gładką, odbijającą światło powierzchnię bądź przełam.
Z licznych analiz spektralnych przeprowadzonych w naszym laboratorium możemy z pewnością stwierdzić, że nie ma większych trudności z odróżnieniem bursztynu bałtyckiego od kopali czy imitacji bursztynu z żywic współczesnych. Porównując widma bursztynu bałtyckiego z widmem kopalu kolumbijskiego na pierwszy rzut oka można zobaczyć różnicę między tymi dwoma wykresami. Najbardziej typową cechą diagostyczną bursztynu bałtyckiego jest tzw. "ramię bałtyckie". Widmo kopalu wyróżnia się większą liczbą pasm spektralnych oraz węższymi i wyraźniej rozdzielonymi pikami w porównaniu do bursztynu bałtyckiego. Przede wszystkim w widmie kopalu nie dostrzegamy "ramienia bałtyckiego".
Przeszkodą w identyfikacji bursztynu może być pokrycie powierzchni badanego bursztynu warstwą "zabezpieczającą". Badający powinien mieć świadomość, że światło odbite penetruje tylko cienką powierzchnię nie wchodząc w głąb próbki.
Laboratorium działające przy Amber Museum oferuje badania autentyczności bursztynu i jego wyrobów wraz z wydaniem certyfikatu. Koszt badania z wydaniem certyfikatu to 50zł.